انجام دیالیز در منزل؛ بیماری مزمن کلیوی
بیماری مزمن کلیوی وضعیتی است که در آن کلیه ها به تدریج توانایی خود را برای عملکرد صحیح از دست می دهند. می تواند به حدی پیشرفت کند که نیاز به دیالیز داشته باشید. اگرچه بیماری مزمن کلیه غیر قابل برگشت است، اما قابل درمان است. دیالیز به فیلتر کردن خون افرادی که کلیه هایشان دیگر درست کار نمی کند کمک می کند. سپس استفاده از دستگاه جایگزین فعالیت کلیه می شود.
برای ارائه خدمات با شماره های ما تماس بگیرید
دیالیز اصطلاح پزشکی برای حذف مواد زائد و مایعات اضافی از خون است که کلیه های شما دیگر نمی توانند به تنهایی آن ها را از بین ببرند. نارسایی مزمن کلیه یک اختلال پیشرونده و دائمی هر دو کلیه است که نیاز به درمان با دیالیز دارد. این با نارسایی حاد کلیه متفاوت است، که می تواند از آن بهبود یابد. از آنجایی که علائم کمی وجود دارد، بیماری مزمن کلیه اغلب در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود که گاهی اوقات نیاز به دیالیز فوری دارد. به این مرحله پایان بیماری کلیه می گویند. کلیه دیگر وظایف خود را انجام نمی دهد. بدون درمان هایی مانند دیالیز در تمام اشکال آن و پیوند کلیه، فرد نمی تواند زندگی عادی داشته باشد.
دیالیز خون افراد مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که به مرحله نهایی رسیده است را تصفیه می کند. این شامل از بین بردن آب اضافی و سموم (اوره، کراتینین و غیره) و تعادل مجدد الکترولیت ها (پتاسیم، فسفر اضافی و غیره) در بدن است. سپس دستگاهی جایگزین فعالیت کلیه ها می شود. به طور کلی، دو نوع از شایع ترین بیماری ها باعث می شود که بیمار تحت دیالیز قرار گیرد: دیابت و فشار خون.
دیالیز: چیست؟
7 تا 10 درصد مردم ایران از نارسایی کلیه رنج می برند. معمولا زمانی فرا می رسد که کلیه ها با وجود رژیم غذایی و دارو قادر به انجام وظایف مختلف خود نیستند. زباله جمع می شود، آب اضافی دیگر از بین نمی رود و تعادل یونی دیگر رعایت نمی شود. برای تمیز کردن خون به طور منظم، درمان جایگزینی عملکرد کلیه به نام دیالیز ضروری است.
دیالیز یک فرآیند تصفیه است که در آن مواد زائد را می توان از مواد ضروری برای عملکرد بدن انسان جدا کرد. فرآیند فیلتراسیون از طریق یک غشای تا حدی قابل نفوذ انجام می شود.
برای انجام دیالیز در منزل میتوانید از مددجویار کمک بگیرید کافیست با ما تماس بگیرید
عوارض دیالیز چیست؟
زمانی که بیمار دیالیز می‌کند، خطرات و عوارض مختلفی وجود دارد که بر سه نوع هستند:
- خطر احتمالی (تا 1 در 10 دیالیز): فشار خون پایین در محل سوراخ شدن فیستول یا در کاتتر، ضعف، گرفتگی عضلات، تهوع، استفراغ، ضربان قلب نامنظم، خونریزی یا کبودی، سردرد، خستگی پس از دیالیز.
- عارضه جانبی نادر: به عنوان مثال، در صورت عدم دیالیز، از دست دادن طولانی مدت هوشیاری، انسداد فیستول، عفونت فیستول/کاتتر، انعقاد گردش خون خارج از بدن.
- خطر بسیار نادر: عفونت با ویروس های هپاتیت B، C و C، خونریزی داخلی (ضد انعقاد)، ایست قلبی ریوی، همولیز (تخریب حاد گلبول های قرمز).
برای محافظت و حفظ کلیه های خود چه کاری می توانید انجام دهید؟
برای محافظت از کلیه ها و پیشگیری از بیماری ها و عوارض مختلف، وسایل مختلفی وجود دارد مانند:
سیگار کشیدن ممنوع :
سیگار کشیدن به عنوان یک عامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی شناخته شده است. اما عملکرد کلیه ها را نیز کاهش می دهد. احتمال ابتلای افراد سیگاری به مرحله نهایی بیماری کلیوی چهار برابر بیشتر است. مکانیسم های متفاوتی برای این کار وجود دارد. در واقع، اجزای مختلف سیگار باعث افزایش فشار در رگ های خونی اندام ها می شود.
حداقل 1.5 لیتر آب در روز بنوشید
آب مصرفی در حالت ایده آل 1.5 لیتر به صورت مایع است. همه آنها فقط کمتر از یک لیتر به شکل غذا تکمیل می شوند. تنها در این سطح است که می توان از دست دادن آب ناشی از ادرار را به طور رضایت بخشی جبران کرد.
غذای سالم بخور
برای جلوگیری از بیماری کلیوی، یک رژیم غذایی متعادل به شدت توصیه می شود. نه تنها به این دلیل که از اضافه وزن جلوگیری می کند، بلکه به این دلیل که برخی از مواد مغذی می توانند اندام فیلتر کننده را بیش از حد بارگذاری کنند. به عنوان مثال، نمک می تواند باعث افزایش فشار خون شود که می تواند منجر به بیماری کلیوی شود. در صورت امکان، پروتئین های موجود در گوشت سفید، تخم مرغ یا محصولات لبنی نباید بیش از 70 گرم باشد.
ورزش کنید:
ورزش منظم خطر اضافه وزن را محدود می کند. در واقع، چاقی یک عامل خطر برای کلیه ها است.
بیمار با مانیتور دیالیز خانگی
مزایای آن چیست؟
- استقلال کامل (صرفه جویی در زمان و آزادی برنامه ها)
- کاهش محدودیت های غذایی
- بهبود کیفیت زندگی و خستگی کمتر
برای انجام دیالیز در منزل میتوانید از مددجویار کمک بگیرید کافیست با ما تماس بگیرید
الزامات چیست؟
توافق نامه پزشکی
اراده
آموزش اجباری به بیمار
تمرین
تفاوت بین دیالیز معمولی و همودیالیز روزانه چیست؟
همودیالیز معمولی به یک ژنراتور دیالیز همراه با تصفیه آب اجباری نیاز دارد که به سازماندهی لجستیکی نیاز دارد (کار برای تصفیه آب مانند لوله کشی، تامین آب و تخلیه)
برای همودیالیز روزانه، مانیتور از یک ژنراتور دیالیز معمولی کوچکتر است و نیازی به تصفیه آب ندارد (بنابراین هیچ کار نصبی انجام نمی شود).
هر دو تکنیک نیاز به فضای اجباری در خانه برای نگهداری تجهیزات یکبار مصرف (به نام مواد مصرفی) دارند.
گروه متخصصین مدد جو یار آموزش بیماران، خرید، نصب و تحویل تجهیزات به منازل و همچنین تحویل ماهانه مواد مصرفی را ارائه می دهد.
تفاوت بین دیالیز صفاقی سرپایی مداوم و دیالیز صفاقی خودکار چیست؟
دیالیز صفاقی سرپایی مداوم با تعویض کیسه های مایع روزانه (بین 3 تا 4 کیسه) در صفاق (شکم) کار می کند.
دیالیز صفاقی خودکار با استفاده از سیکلر، همچنین در صفاق، با درمان که فقط در شب انجام می شود، کار می کند.
هر دو روش نیاز به قرار دادن قبلی کاتتر در شکم دارند.
گروه متخصصین مدد جو یار همچنین آموزش بیماران و همچنین کلیه تدارکات را برای راه اندازی تجهیزات و تحویل ماهانه مواد مصرفی ارائه می دهد.
دیالیز خانگی چیست؟
دیالیز خانگی، مانند دیالیز بیمارستانی، خون افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی را تصفیه می کند. برای بیمارانی که در انتظار پیوند هستند استفاده می شود. دیالیز خانگی محدودیت‌های موجود در مراکز را کاهش می‌دهد، چه محدودیت‌های زمان، رژیم غذایی یا آب. همچنین به بیمار اجازه می دهد مستقل باشد.
در هر دقیقه کلیه های ما حدود 1 لیتر خون را فیلتر می کنند. در عین حال، آنها ادرار متشکل از آب و مواد زائد خارج شده توسط این "تصفیه خانه طبیعی" تولید می کنند. با این حال، گاهی اوقات این عملکرد کلیه بدتر می شود. هنگامی که کلیه ها دیگر به اندازه کافی کار نمی کنند، مواد زائد دفع نشده بدن را مسموم می کند.
این وضعیت (به نام "نارسایی کلیه") می تواند به دلیل
از یک بیماری،
یا عوارض ناشی از بیماری ها (دیابت، فشار خون بالا، آسیب شناسی خود ایمنی)،
یا تصادف یا داروهای خاص.
اغلب بدتر شدن به طور نامحسوس و به تدریج رخ می دهد. برگشت ناپذیر است.
یک رژیم غذایی مناسب و برخی داروها گاهی اوقات می تواند اختلال عملکرد کلیه را متوقف یا کند کند. اما به طور کلی، برای جلوگیری از عواقب کشنده، باید این ناتوانی کلیه ها در انجام نقش خود را جبران کرد.
از اواسط قرن بیستم، دیالیز این امکان را فراهم کرده است. علائم را از بین می برد و عمر نارسایی کلیه را طولانی می کند.
این به لطف دو تکنیک امکان پذیر است: همودیالیز و دیالیز صفاقی.
فقط پیوند کلیه، در صورت امکان، می تواند راه حل دیگری ارائه دهد.
نور نارنجی: تغییر در ادرار (مقدار، رنگ و غیره)، یا آثار خون در دومی، می تواند نشانه مشکلات کلیوی باشد: بدون معطلی با پزشک مشورت کنید.
برای هر کدام راه حل خود همودیالیز و دیالیز صفاقی به یک اندازه موثر هستند.
بسته به فرد و وضعیت پزشکی او، پزشکان گاهی اوقات یکی از این تکنیک ها را بر دیگری توصیه می کنند. در غیر این صورت، فرد با علم به اینکه این انتخاب نهایی نیست و می‌تواند نظر خود را تغییر دهد، تصمیم می‌گیرد که چه چیزی برای سبک زندگی او مناسب‌تر است.
هر کدام از این تکنیک ها مزایا و هم معایبی دارند.
همودیالیز در یک مرکز انجام می شود، معمولاً برای جلسات حدوداً 4 ساعته، 3 بار در هفته.
دیالیز تحت نظارت پرسنل متخصص و همراه با سایر بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی انجام می شود. بنابراین رفتن به آنجا ضروری است و محدودیت های زمانی می تواند بر پیگیری یک زندگی حرفه ای تأثیر بگذارد.
دیالیز صفاقی که در آسایش خانه انجام می شود نیاز به یادگیری قبلی دارد.
طی 4 جلسه، حدود 30 دقیقه، معمولاً در طول روز هر 5 تا 6 ساعت (این دیالیز صفاقی دستی است)، یا در هنگام خواب (دیالیز صفاقی خودکار در شب)، به مدت 8 در ساعت 10 انجام می شود. 'ساعت. این گزینه آخر مستلزم اتصال به یک دستگاه نسبتا فشرده است که در نزدیکی تخت قرار می گیرد.
دیالیز صفاقی امکان استقلال بیشتری نسبت به همودیالیز می دهد. اما باید ۷ روز در هفته تمرین کرد و باید تجهیزات و موجودی محصولات را در خانه مدیریت کرد. یک تیم مراقبت های بهداشتی می تواند به انجام دیالیز در خانه کمک کند و اطمینان حاصل کند که دیالیز با خیال راحت انجام می شود.
انتخاب بین 2 تکنیک اصلی دیالیز را می توان از طریق گفتگو با سایر بیماران کلیوی و گفتگوی عمیق با پزشک عمومی تسهیل کرد.
همودیالیز، دیالیز صفاقی: چگونه کار می کند
برای همودیالیز، خون جمع‌آوری می‌شود و به یک مدار (دیالیز) فرستاده می‌شود و در آنجا به فیلتری گردش می‌کند که به‌عنوان یک کلیه «مصنوعی» عمل می‌کند و مواد زائد را تمیز می‌کند.
سپس خون تصفیه شده برگردانده می شود.
به منظور جلوگیری از وارد کردن هر بار 2 سوزن در بازوی بیمار (یکی برای خارج کردن خون و دیگری برای بازگرداندن آن) به طور کلی دسترسی بادوام و دائمی به گردش خون با نصب دائمی تضمین می شود. فیستول (تحت بیهوشی)، که یک ورید را به یک شریان در سطح بازو متصل می کند.
دیالیز صفاقی از صفاق به عنوان یک فیلتر، یک غشای مضاعف، غنی از رگ های خونی استفاده می کند که شکم را می پوشاند و اندام های آن را احاطه می کند. قبل از انجام یک مداخله جراحی، یک کاتتر (یک لوله انعطاف پذیر) بین دو غشا نصب می شود. کاتتر از طریق سوراخ کوچکی که در نزدیکی ناف ایجاد شده است خارج می شود. فرد به سیستمی که از جیب تشکیل شده است متصل می شود. یک مایع (دیالیز) را به صفاق می فرستد. دیالیز خون در گردش در عروق را فیلتر می کند و مواد زائد و آب اضافی را از بین می برد. سپس دیالیز کثیف (از طریق یکی از پاکت ها)، قبل از اینکه با محلول تازه (در جیب دیگر) جایگزین شود، خارج می شود.
دیالیز صفاقی در شب نیز بر اساس همین اصل است، اما در هنگام خواب و توسط دستگاه خودکار انجام می شود. کاتتر که به کاتتر متصل می شود، بی صدا صفاق را پر و خالی می کند.
برای انجام دیالیز در منزل میتوانید از مددجویار کمک بگیرید کافیست با ما تماس بگیرید
دیالیز صفاقی
دیالیز صفاقی یک روش جایگزین برای افراد مبتلا به نارسایی کلیه در مرحله نهایی است. با استفاده از صفاق، غشای اطراف شکم، روده و سایر اندام های داخلی به عنوان فیلتر، خون را تصفیه می کند.
درست به اندازه همودیالیز، این درمان در خانه توسط بیمار یا با کمک یک متخصص مراقبت های بهداشتی انجام می شود. بنابراین او از خودمختاری بیشتر و ادغام اجتماعی-حرفه ای بهتری برخوردار است.
این درمان مستلزم قرار دادن یک کاتتر دیالیز (لوله پلاستیکی انعطاف پذیر) در حفره شکم در طول بستری است. برای همیشه جای خود باقی می ماند. بخشی از کاتتر در خارج از بدن باقی می ماند.
در طول دیالیز، یک محلول مایع (دیالیز) از طریق کاتتر به داخل حفره شکم تزریق می شود تا با خون مخلوط شود. صفاق، یک غشای نیمه تراوا و دارای عروق غنی شده، به عنوان یک کلیه مصنوعی عمل می کند. در تماس با دیالیز، جریان خون صفاق مواد زائد را آزاد می کند. دیالیز به دلیل ترکیبی که دارد، آب اضافی انباشته شده را نیز از بین می برد و سطح الکترولیت خون را متعادل می کند. سپس ماده دیالیز تخلیه و حذف می شود.
دیالیز صفاقی به دو صورت انجام می شود:
دیالیز صفاقی سرپایی مستمر دستی
بسته به اختلال عملکرد کلیه، بیماران 1 تا 4 سیکل دیالیز صفاقی در روز (بیشتر اوقات صبح، ظهر، عصر و قبل از خواب) انجام می دهند. هر چرخه در دو مرحله انجام می شود:
مرحله مبادله:
- تخلیه دیالیز به یک کیسه خالی؛
- القای 1 تا 2.5 لیتر دیالیز جدید موجود در کیسه استریل. تبادل بین 30 تا 40 دقیقه طول می کشد و در طی آن بیماران در حالت نشسته می مانند تا جریان دیالیز جریان یابد.
دوره ایستایی که طی آن بیماران می توانند به مشاغل معمول خود بپردازند. 4 تا 5 ساعت در روز و 8 تا 12 ساعت در شب ادامه دارد.
دیالیز صفاقی خودکار
بیمار کاتتر دیالیز را به یک دستگاه (سایکلر) وصل می کند که چندین کیسه دیالیز به آن متصل است. دوچرخه سوار چندین چرخه را به طور خودکار در طول شب انجام می دهد. مدت و تعداد آنها با توجه به نیاز هر یک تعیین می شود. بیمار صبح ها دستگاه را از برق می کشد. او سپس در طول روز بعد آزاد است، بدون نیاز به انجام مبادلات اضافی.
بیماران تحت دیالیز صفاقی برای نظارت و تطبیق درمان خود به صورت ماهانه یا اغلب در صورت لزوم به مرکز دیالیز مراجعه می کنند.
خارج از ساعات کاری، یک نفرولوژیست همیشه در دسترس است.
مضرات دیالیز خانگی
همچنین محدودیت هایی در انجام درمان در خانه وجود دارد که ممکن است قابل توجه باشد.
دیالیز یک درمان سنگین است که انجام آن ممکن است نگران کننده باشد. با وجود حمایت های ارائه شده، می توان از دور بودن ساختارهای مراقبتی، انزوا، فقدان روابط اجتماعی با مراقبان و سایر بیماران، ترس از حوادث... ترسید.
همودیالیز خانگی به طور معمول نیاز به حضور یک "همسفر" دارد، اغلب همسر یا والدین. این مسئولیت و تعهد مهمی است که ممکن است فرد تمایلی به تحمیل آن به یکی از عزیزان نداشته باشد. عواقب احتمالی در روابط به خصوص در درون زوج ها را نباید نادیده گرفت. این الزام با دیالیز صفاقی وجود ندارد.
شما همچنین می توانید به سادگی نخواهید که بیماری خود را به خانه بیاورید، به خصوص که این بیماری فضای زیادی را در زندگی اشغال می کند... با دیالیز خانگی، خانه یا آپارتمان در بیمارستان کمی تغییر می کند، مگر اینکه اتاقی بتواند به درمان اختصاص داده شود.
در نهایت، چندین تصور از خودمختاری وجود دارد. بنابراین، برخی ممکن است تصور کنند که این دقیقاً شامل مشارکت کمترین امکان در درمان فرد است تا تمام انرژی خود را صرف داشتن یک زندگی معمولی و فعال در غیر این صورت کند.
لازم به ذکر است که دیالیز در منزل و غیر خودمختار امکان پذیر است: در دیالیز صفاقی می توان مداخله پرستار را در نظر گرفت.
ذخیره سازی مواد
هر روشی که انتخاب شود، حجم تجهیزات و مواد مصرفی قابل ذخیره سازی قابل توجه است، "فضا" مورد نیاز است. همه خانه ها مناسب نیستند. ممکن است گاهی اوقات بتوان تعداد دفعات تحویل را افزایش داد تا حجم آن کاهش یابد، اما این به معنای اختصاص مکرر زمان به استقبال از تحویل‌دهندگان است…
برای انجام دیالیز در منزل میتوانید از مددجویار کمک بگیرید کافیست با ما تماس بگیرید